Verbreding van de DAIMH is één van de ambities van psychotherapeut Fernanda Sampaio de Carvalho (59). Onlangs volgde zij Hedwig van Bakel op als verenigingsvoorzitter. In een interview vertelt zij over haar drijfveren om zich in te zetten voor het jonge kind. “Ik wil tijdens mijn voorzitterschap graag iets bijdragen aan het versterken van de IMH-community.”
Wie is Fernanda Sampaio de Carvalho? “
“Ik denk dat ik passievol ben. Wat mij typeert, is dat ik heel erg van ons vak houd. Dat maakt me gelukkig. Tegelijkertijd kan ik me snel opwinden over van alles en nog wat, bijvoorbeeld als men te gemakkelijk over ons vak praat of patiëntengroepen over het hoofd ziet. Daarom vind ik het zo belangrijk om alles uit de kast te halen om te komen tot verbinding, dialoog en samenwerken. Verder hoop ik eind volgend jaar, dus op mijn zestigste, bij leven en welzijn te promoveren op onderzoek naar de ouder-kindrelatie na de opname op de IC-neonatologie, met aandacht voor het belang van IMH bij het vroegtijdig signaleren en interveniëren bij deze doelgroep.”
Wat is de meerwaarde van weet hebben van Infant Mental Health?
“Dankzij de IMH-visie is het duidelijk dat je nooit alleen met de kinderontwikkeling te maken hebt. Minstens zo essentieel is het om oog te hebben voor de ontwikkeling van het ouderschap, met name hoe dit zich laat vormen door de zorg voor hun kind. Dit geldt overigens ook andersom, de invulling van het ouderschap heeft invloed op de ontwikkeling van het kind. Dus als je als professional met een advies komt, is het belangrijk je te realiseren dat dit effect kan hebben op alle gezinsleden inclusief broertjes en zusjes. Ieders ontwikkeling hangt samen met die van de anderen.”
De eerste 1000 dagen vormen een cruciale fase in de ontwikkeling van een kind. Zie je hoopvolle ontwikkelingen?
“Jazeker. Allereerst het feit dat we als IMH-professionals inmiddels al best een grote club zijn. Bovendien zie ik groeiende interesse in de meerwaarde van Infant Mental Health bij zorgprofessionals die hier geen opleiding voor hebben gevolgd. Dit geldt zeker voor de mensen die in de nul- en eerstelijns werken, dus niet alleen de psychologen en de behandelaars. Neem de consultatiebureaumedewerkers, de jeugdzorgprofessionals, de kinderartsen, noem maar op. Dat vind ik een heel mooie ontwikkeling. Het kwartje begint te vallen dat een brede blik tijdens de eerste 1000 dagen enorm belangrijk is. Persoonlijk, ik ben kinder- en jeugdpsychotherapeut, trek ik deze periode overigens liever door naar de leeftijd van zes jaar.”
Zijn er ontwikkelingen die je zorgen baren?
Nou, naarmate we met meer zijn, leer je elkaar minder goed kennen. Er zijn inmiddels zoveel mensen in het veld werkzaam, dat er minder zicht is op wat ieder aan het doen is en wat hen drijft. Het zou het vakgebied, en dus de hulp die we verstrekken, enorm ten goede komen indien er over en weer meer kennis is van elkaar.”
Hoe zie je de rol van de DAIMH in dit speelveld?
“Ik denk dat de DAIMH zichtbaarder moet worden. Een eerste stap hiertoe is nieuwsgierig te zijn naar wat mensen in het veld nodig hebben van onze vereniging. Plus, in het verlengde hiervan, informeren naar hoe de DAIMH kan helpen om hun vak zo goed mogelijk uit te voeren en er plezier in te houden. We moeten dus interactiever worden door eerst te inventariseren waar behoefte aan is en vervolgens proberen hierop in te spelen.”
En wat als dat beeld er eenmaal is?
“De volgende stap is dan kijken hoe we aan die wensen tegemoet kunnen komen. Het feit dat het ledenaantal van de DAIMH toeneemt, ieder jaar weer ontvangen nieuwe IMH-opgeleiden hun diploma, verplicht ons hier min of meer toe. De diversiteit neemt bovendien toe. Tegenwoordig heb je niet alleen de IMH-specialist, maar ook de IMH-consulent, de IMH-generalist en IMH-practitioner. Ik zou ook willen onderzoeken of de DAIMH ruimte kan bieden aan professionals die met zwangeren en jonge kinderen werken en geïnteresseerd zijn in de Infant Mental Health-visie, maar geen IMH-opleiding hebben gevolgd.”
Hoe zie je hierin jouw rol als voorzitter?
“Ik wil me inzetten om met onze leden het gesprek aan te gaan over de rol van de DAIMH. Plus vervolgens met mijn medebestuursleden nadenken over hoe we hier invulling aan kunnen geven. Een persoonlijke wens die hier op aansluit is dat onze vereniging leven uitstraalt. Een voorbeeld hiervan is het verzorgen van thema-avonden waaraan men ook online kan meedoen. Neem de webinars die het afgelopen jaar goed bezocht werden. Nogmaals, het moet geen eenrichtingsverkeer worden, directe input vanuit het veld kan onze vereniging verrijken. Ik wil mensen die iets aan de DAIMH willen voorleggen, uitnodigen om dit te doen. Men kan dit via het secretariaat doen, maar mij hier ook persoonlijk voor benaderen. Ik hoor graag wat er speelt.”